Οι ανώτατες σπουδές φιλοσοφίας έχουν κάνει τον Στέφανο ν’ αντιμετωπίζει όλους τους ανθρώπους ως κατώτερούς του. Όταν απολύεται από το στρατό, θεωρεί ότι ο κόσμος του ανήκει. Στην πραγματικότητα, του ανήκουν μόνο τα χρέη της μητέρας του, που μόλις απεβίωσε κι η απόρριψη της άλλοτε αφοσιωμένης ερωμένης του.